Hoeveel mensen beweren niet dat homeopathie alleen werkt als je er in gelooft? En dat het niet bewezen is? Een mening die verkondigt wordt, zelfs op tv en in de krant, als zijnde een vaststaand feit. Maar het is slechts een mening en een die niet op waarheid gebaseerd is. Mensen die dit soort uitspraken doen, hebben niet genoeg achtergrondkennis van de homeopathie en roepen gewoon maar wat.

De waarheid is, dat homeopathie al heel lang wetenschappelijk bewezen is. De ontdekking van homeopathie in eerste instantie, was al het bewijs, maar aan de universiteit van Utrecht hebben ze het nog eens dunnetjes over gedaan. In 2000 zijn de resultaten daarvan gepubliceerd in het boekje “Het similia-principe, de hoeksteen van de homeopathie” geschreven door R. van Wijk en F.A.C. Wiegant.

Het mooie van dit onderzoek is dat het elke vorm van placebo-werking uitsluit, omdat het gedaan is op celculturen. Er werd gekozen om verschillende stressoren op de cellen los te laten en de reactie waar te nemen. Als een cel beschadigd raakte door bv hitte, arsenicum of cadmium, dan ging deze stress-eiwitten aanmaken om zichzelf te repareren. Was de beschadigende prikkel te heftig, dan was het herstel niet volledig en stopte op een gegeven moment de productie van stress-eiwitten en bleef de cel functioneren op een lager niveau (dit kun je zien als het blijven van klachten na een stressor als een trauma/ziekte/ongeluk etc) . Indien dan na enige tijd opnieuw eenzelfde prikkel werd toegediend, in een veel lagere dosis, dan zagen ze dat deze cellen juist geactiveerd werden om opnieuw stress-eiwitten aan te maken om zichzelf te repareren. Dit terwijl deze lage dosis bij gezonde cellen geen reactie enkele teweegbracht.

Er zijn veel verschillende stress-eiwitten en het patroon (welke er aangemaakt worden en de hoeveelheid), blijkt afhankelijk van de beschadigende prikkel. Alleen een zelfde prikkel die hetzelfde stress-eiwittenpatroon veroorzaakt, zorgt voor volledig herstel van de cel. Als er een gedeeltelijke overeenkomst is tussen de beschadigende prikkel en de volgende prikkel, dan is wel reactie van de cel te zien, op de punten waar het patroon van stress-eiwitten met elkaar overeenkomt, maar geen volledig herstel.

Conclusie is dat de basisregel van de homeopathie “het gelijke geneest het gelijkende” onomstotelijk bewezen is. Wat niet wil zeggen dat iedereen altijd positieve ervaringen heeft bij een homeopaat. Zoals je hiervoor hebt kunnen lezen, is het belangrijk dat het gekozen middel zo precies mogelijk past bij de klachten van de persoon, anders gebeurt er weinig, niks of niet genoeg. Gezien het feit dat er honderden homeopathische middelen zijn, is dat een uitdaging die soms leidt tot uitspraken als ‘homeopathie werkt niet’ of ‘je moet er in geloven’.
Ik zelf sta echter keer op keer verstelt van de veranderingen die optreden na een goed passend middel. Mensen zitten lekkerder in hun vel, zijn van hun klachten af, zelfs oude gedragspatronen waarvan ze denken “zo ben ik nu eenmaal” verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het kan soms even puzzelen zijn om het juiste middel te vinden, maar het resultaat is echt de moeite waard!

Nu ik dit misverstand de wereld uitgeholpen heb, ga ik je in mijn volgende blog(s) tips geven hoe je zelf deze basiswet van de homeopathie kunt toepassen, zonder homeopathische middelen. Tot dan!